Yellow Blues Festival Yellowtime Geel (03-09-2022) report & photo credits: Freddie info organisatie: Yellowtime © Rootsville 2022

Eerste weekend van september en de jaarlijkse afspraak in den hof van Mevr. Greet bij 'Yellowtime' te Geel. Een tweedaagse die op zaterdag bestaat uit 'Yellow Blues' en zondag wordt ingevuld door een dagje Jazz op 'Easy Yellow'. Vandaag op het menu Rusty Don, Chilly Willy, Steven Troch Band en Thomas Frank Hopper. Na een bijzonder succesvolle 10de editie in 2021 is het alweer een zware opdracht om beter te doen maar met twee gevestigde waarden in de blues moet dit lukken. 'Walk on Water' van onze eigenste 'Milk Inc' zal hier niet uit de boxen galmen maar wordt weerspiegelt op de vijver op het domein. There was a time, When nothing would last...

Met 'JP's Epiphanies' heeft frontman JP Claes met 'I Went Up The Hill' een sterk album uitgebracht maar staat hier vanavond als frontman met 'Rusty Don'. Naast 'De Pirre' staan ook zijn twee kompanen van deze 'Rusty Don' op het podium met gitarist Jeroen Kempenaars en drummer Pol Vanlaer.

We leerden deze 'Rusty Don' kennen op 'Hageland Blues & Roots Night' en dit voor de Corona era. Vanavond staan er in hoofdzaak enkel originals op de setlist zoals opener 'The House'. Met een nummer als 'Mushrooms' zijn er enkele onder ons die toch bedenkellijk naar elkaar kijken maar met een instrumentaal surfje krijgen ze mij weer meteen mee.

Met 'Sometimes I Wonder' lijkt het wel of er een indianendans ontstaat, gelukkig blijft de regen over hier en met 'The Horse With No Name' hoef je geen beeld mee te schtsen waar de inspiratie voor dit nummer is ontstaan. Of er een bisser bij mag? en zo krijgen we weerom het nummer over die indianen hoe ha hoe.

Als tweede op de affiche staat de welgekende formatie 'Chilly Willy' en dit in de originele bezetting van 24 jaar geleden. Toen gingen ze door het blues leven als 'Chilly Willy, Loony Goony & The Free American Indian Hippy Blues Streetfruits' met daarin de 82-jarige blues shuffler Walter Cuyvers als oudste bluesdrummer van het land. Naast frontman 'Huibbe' bestaat de band ook nog uit Walter Cuyvers, “Dizze” Gery Alaerts  op de Mississippi Saxofoon en bassist Roel Celis. Vervolledigen de groep ook nog stringbenders  Dirk ’Calvin’  Cuyvers en Dirk Piselé aka de Pizze.

Een certitude is dat deze Hagelanders de boel wel in vuur en vlam kunnen zetten. Op "Oetsloven Blues' kregen we één van de beste concerten van deze bende voor de kiezen. Gewoon onwaarschijnlijk goed en dus verwachten we hier op 'Yellow Blues' van hetzelfde.

Opperste concentratie dus but a devil and a song will help ;-) en dat horen we bij hun opener "New Orleans" en zo krijgen hier sommigen onder ons bijna een 30-tig jarige flashback en warempel ook een volle dansvloer. Met "I'm Ready" en Sonny Boy Williamson zijn "Help Me" krijgen we hier met z'n allen de bevestiging, deze 'Chilly Willy' doorstaat met grote onderscheiding de tand des tijds en zouden een 'Appellation d'origine Contrôlée' als label moeten meekrijgen. Goede wijn die alsmaar beter wordt.

Als derde band krijgen we niemand minder dan de 'Steven Troch Band'. Steven Troch is al jaren een gevestigde waarde in onze blues wereld en stond in de vroegere jaren ook aan het roer van de succesvolle 'Fried Bourbon'. Nadien kende hij ook succes met zijn inmiddels overleden blues brother 'Tiny Legs Tim'. Ook zijn bandleden zijn niet van de minsten zoals Matt T Mahony op de six strings. De ritme sectie bestaat uit op drums en de vrouwlijke bassist Liesbeth Sprangers.

Steven Troch kan uiteraard putten uit een rijk arsenaal met albums als 'Nice 'n Greasy', 'Rhymes For Mellow Minds', 'Leftovers' en als laatste het nieuwe 'The Call'. Met opener 'Corn of Cornholio' krijgt Steven Troch hier meteen van de bezoekers van deze 'Yellow Blues', en zo zitten we meteen bij het nieuwe album.

Mezt 'Bad Taste' en 'Nine Below Zero', een van de enige covers hier vanvond, halen Steven en gitarist Matt T Mahony alles uit de kast en kan je enkel vol bewondering knikken. 'The Jinx is on Me' heeft dan weer een reggea vibe en daar zijn ze hier in Geel gevoelig voor en wordt de dansvloer dan maar weer bevolkt.

Ongelooflijk toch met welk gemak deze Steven Troch nummers kan componeren. Je kan niet anders dan happy worden wanneer 'Saturday Night' en het afsluitende 'Mister Jones' door de boxen galmt. Steven Troch dat is gewoon High Class!

Als afsluiter krijgen we voor mezelf met Thomas Frank Hopper een onbeschreven blad. Frank werd geboren in Brugghe maar bracht zijn jeugd door in Afrika. Met deze Thomas Frank Hopper krijgen we een mix van rock en blues en wordt hij vergezeld door Maxime Siroul op de black & white keys, Diego Higueras op gitaar, Nicolas Scaillet op de drums en bassist Jacob Miller. We zijn er klaar voor net als den hof hier.

Voor mezelf de eerste keer dat ik deze 'Thomas Frank Hopper' live kan bekijken en meteen met 'Bloodstone' en 'Tails From The Rails' bewijst hij dat dit een bijzonder sterke formatie is die op het podium staat. Vijf klasbakken van muzikanten dat is meteen een zekerheid en darrbij is hun steverige blues dan ook meteen toegankelijk.

Ook de originaliteit voor originals als 'Come Closer' en 'The Sinner' doen niets anders dan respect afdwingen. Ook dit bluesrock feestje loopt ten einde en met 'Till The Day I Die' neemt Frank Hopper dan ook afscheid van Yellow Blues. Wij zeggen alvast van Till we meet again...